Το project απαιτούσε τη δημιουργία ενός περίκλειστου και εσωστρεφούς κήπου, ο οποίος να απομονώνει τον χρήστη του από τις γειτνιάζουσες οπτικές οχλήσεις του αστικού περιβάλλοντος και να αποκρύπτει την περιμετρική τοιχοποιία με πυκνό και υψηλό φυτικό φράκτη, αλλά ταυτόχρονα να προσφέρει την εμπειρία του φυσικού. Στην λιτότητα του χώρου κυριαρχεί μια Μανόλια περιτριγυρισμένη από ενδιαφέροντα Υπέρικα. Η εδαφοκάλυψη με λευκά βότσαλα κάτω από την βεράντα δίνει την αίσθηση του καθαρού και της ηρεμίας, φιλοξενώντας πόες και θάμνους με ενδιαφέροντα φυλλώματα και άνθη (Φεστούκα μπλέ, Γρεβιλλέες γιουνιπερίνα).